უსიყვარულოდ ქვეყანაზე ღიმილი კვდება,

კოცნის სურვილიც იკარგება უსიყვარულოდ,

უსიყვარულოდ გული გულსაც ვეღარ პოულობს

და ვერც სიცოცხლე ვერ ზეიმობს უსიყვარულოდ.

უსიყვარულოდ დედის ხელსაც ვეღარ დაკოცნი,

მზის სხივიც კი იკბინება უსიყვარულოდ,

უსიყვარულოდ ბაღში ვარდიც ჭკნება უაზროდ,

წყაროც კი შრება მარტოსული, უსიყვარულოდ.

უსიყვარულოდ სიმღერაც კი მოსაწყენია,

უსიყვარულოდ დედის ძუძუს რძეც კი გაურბის

და არც მერცხლები ბერდებიან უსიყვარულოდ.

უსიყვარულოდ არ არსებობს არც სილამაზე,

არც უკვდავება არ არსებობს უსიყვარულოდ.

უსიყვარულოდ მარტოსული სიკვდილი მოდის,

საფლავიც ქრება უპატრონოდ, უსიყვარულოდ..