როცა შენზე ვწერ ყველა სიტყვა უფერულდება,

თავმოყრილია რადგან შენში ყველა სიკეთე,

შენ ისეთი ხარ სიყვარულსაც რომ შეშურდება,

ისე კარგი ხარ ბოროტებაც ვერ გაგიმეტებს.

შენში იმდენად მშვენიერი სული ბინადრობს,

გზააბნეული ანგელოზიც ალბათ ინატრებს,

საიდან მოხვალ ასე თბილი ასე უბრალო,

ასე ცოდვიან და დიდგულა დედამიწაზე.

არ ვიცი ტკბილი სიზმარი ხარ თუ გაოეცება,

ვშიშობ ზედმეტი სიყვარულის ცილი დაგწამო,

შენებრ ლამაზად რომ შეეძლოს ყველას ცხოვრება,

ალბათ სამოთხე იქნებოდა მთელი სამყარო.

მე უღვინოთაც შენზე ფიქრში ღამეებს ვათევ,

და სიფხიზლეში შენზე ფიქრში ვხვდები ალიონს,

შენ სიყვარულში დაფერფლილმა ლანდად ქცეულმა,

ჩემო სიცოცხლევ შენი სიცოცხლის მინდა დავლიო.